تأثیر زمان ماند لجن بر روی کاهش گرفتگی غشایی در سامانههای بیوراکتور غشایی برای تصفیه فاضلاب سنتزی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 367
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CEEJ-50-101_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سامانه بیوراکتور غشایی یکی از سامانههای نوین در تصفیه فاضلاب است. یکی از محدودیتهای این سامانه گرفتگی غشا میباشد. ازآنجاییکه زمان ماند لجن (SRT) در این سامانهها مهم میباشد لذا در این مطالعه، تأثیر پارامتر SRT در گرفتگی غشا بررسی شد. برای رسیدن به این هدف یک بیوراکتور غشایی طراحی و ساخته شد و برای سه زمان ماند لجن 12، 24 و 36 روز مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج بهدست آمده نشان داد که با توجه به اینکه غلظت مخلوط جامد معلق (MLSS) با افزایش زمان ماند لجن افزایش یافت اما میزان فعالیت میکروبی کمی کاهش یافت. با این حال بازدهی حذف خواست اکسیژن شیمیایی (COD) تقریباً در تمامی زمان ماندها یکسان بود. تغییرات فشار مکشی نشان داد برای زمان ماند لجن 12 روز گرفتگی غشا بیشتر از 24 و 36 روز میباشد. همچنین نتایج نشان داد توزیع اندازه ذرات لجن برای زمان ماند لجن 36 روز بیشتر از حالتهای دیگر است. علاوه بر آن مشخص گردید میزان محصولات میکروبی محلول (SMP) و مواد پلیمری خارج سلولی (EPS) با افزایش زمان ماند کاهش مییابد. آنالیز شمارش ریزاندامها نیز نشان داد افزایش گرفتگی غشا مربوط به باکتریهای رشتهای و یا دیگر جمعیت میکروبی نمیباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین حضرتی
دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
محمد رستمی زاده
دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
محمد آتش زر
دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :