تخلیه لجن به روش «تر» توسط ربات شناور و تأثیرآن بر فرآیند تصفیه (مطالعه موردی: تصفیه خانه فاضلاب سبزوار)

برکه بی هوازی دارای مواد آلی معلق و محلول است که در برکه تبدیل به لجن می شود. علت استفاده از روش تر جهت تخلیه لجن، عدم وجود برکه بی هوازی رزرو، عدم امکان استفاده از ماشین آلات جهت تخلیه لجن به دلیل پوشش لایه ژئوممبران در کف و دیواره ها، حجم زیاد لجن (حدود 50000 مترمکعب)، کاهش حجم لجن دفعی، کنترل میزان لجن دفعی جهت حفظ حداقل بایومس و جلوگیری از کاهش راندمان تصفیه در برکه است. مشخصات فنی ربات تخلیه شامل قابلیت شناوری کلیه تجهیزات و متعلقات تا وزن 20 تن، حرکت افقی (30 متر بر دقیقه) و در زوایای مختلف برکه، قابلیت حرکت عمودی تا عمق 6 متر، قابلیت تخلیه لجن حین بهره برداری بدون برخورد و آسیب به کف و دیواره برکه، ظرفیت تخلیه 600 مترمکعب در روز، قابلیت تخلیه لجن و ماسه سخت شده تا اندازه 5 سانتی متر، پهنای باند تخلیه 3 متر افقی در جهت حرکت شناور است که توسط این ربات با موفقیت انجام شد و نتایج آزمایش ها قبل و بعد از تخلیه لجن از برکه بی هوازی با نرم افزار SPSS مورد آنالیز گرفت. با انجام آزمایش ها مشخص گردید که تأثیر تخلیه لجن بر روی کارایی برکه می تواند باعث افزایش فعالیت های میکروارگانیسم های بی هوازی، باز شدن دریچه های ورودی مسدود شده به برکه بی هوازی و افزایش عمق مفید ورودی ها، افزایش راندمان حذف TSS ،BOD و COD، عدم ورود لجن مازاد به برکه های اختیاری و درنتیجه باعث بالا رفتن کارایی کل سیستم شود، به طوری که با افزایش میزان دبی در سال 96 کارایی برکه بی هوازی نسبت به سال های گذشته به حد مطلوبی رسید.

کلیدواژه ها:

تخلیه لجن ، تصفیه فاضلاب ، روش تر ، ربات شناور ، برکه بی هوازی