حذف (+2)Co و (+2)Zn، از آب و فاضلاب با استفاده از نانوگرافن اصلاح شده با عامل کربوکسیل به همراه مدل سازی سینتیکی و ترمودینامیکی

در این مقاله به بررسی حذف یون های فلزی روی و کبالت از محلول های آبی توسط نانوگرافن اصلاح شده با عامل کربوکسیل پرداخته شده است. در ابتدا گرافن خالص توسط نشاندن عامل کربوکسیل (-COOH)، اصلاح شد. سپس به منظور تایید اصلاح، تست های طیف سنجی مختلفی از جمله: XRD و FT-IR و SEM و RAMAN و pHPZC روی نانوگرافن کربوکسیله انجام شد. در ادامه به منظور بهینه سازی جاذب، اثر پارامترهای مختلفی نظیر pH، دما، غلظت اولیه و مقدار جاذب در حالت ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. از نتایج به دست آمده از آزمایشات انجام شده می توان در یافت که افزایش pH تا میزان 7 و کاهش دما، کاهش غلظت اولیه، افزایش مقدار جاذب سبب افزایش میزان جذب گشته است. همچنین در بررسی مدل سازی سینتیکی مشخص شد که واکنش حذف از نوع شبه درجه 2 بوده و در نها یت مدل ترمودینامیکی برای این فرآیند به دست آمده است که نتایج آن نشان داد که این فرآیند جذب خودبه خودی و گرمازا می باشد.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، نانوگرافن کربوکسیله ، ایزوترم های جذب ، مدل ترمودینامیکی ، مدل سینتیکی