تجزیه و تحلیل فازی آب زیرزمینی دشت لیشتر گچساران جهت مصارف شرب

مدیریت کیفیت آب از مسائل مهم جهانی به شمار می رود. در این تحقیق، کاربرد تئوری مجموعه فازی جهت ارزیابی کیفیت آب شرب نشان داده شده است. ارزیابی فازی با استفاده از حدود تعیین شده توسط سازمان های مرتبط و نظر کارشناس خبره، سطح اطمینانی برای قابلیت پذیرش آب برای مصارف شرب ارائه می دهد. در این تحقیق جهت ارزیابی کیفیت آب شرب دشت لیشتر گچساران به روش فازی، از 6 پارامتر موثر بر کیفیت آب زیرزمینی استفاده شده است. بدین منظور توسط مقادیر پارامترهای کیفی 17 حلقه چاه عمیق مربوط به سال های آبی 86-1385 تا 97-1396 استفاده شده است. با استفاده از مدل کیفی فازی، کیفیت آب زیرزمینی به سه طبقه مطلوب، قابل قبول و غیرقابل قبول تقسیم شد. نتایج نشان می دهد از مجموع 17 حلقه چاهی که آب آن ها جهت مصارف شرب به روش فازی مرد بررسی قرار گر فت، آب 11 حلقه چاه در رده مطلوب و با سطح اطمینان 55 تا 76/3% و تعداد 4 حلقه چاه در رده قابل قبول و با سطح اطمینان 33% تا 43% قرار گرفتند. 2 حلقه چاه باقیمانده نیز در رده غیرقابل قبول و با حداکثر سطح اطمینان 27% قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

دشت لیشتر گچساران ، قوانین فازی ، کیفیت آب زیرزمینی ، مجموعه فازی ، مشخصه زبانی