جایگاه عقد وقف در حقوق اسلام و حقوق ایران
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی علوم انسانی و توسعه
- کد COI اختصاصی: HUDE02_672
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 593
نویسندگان
فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اراک
چکیده
وقف، یکی از عقود است که به انشای اراده نیاز دارد و به معنای حبس عین مال و تسبیل منافع آن است. اعمال حقوقی به دو دسته عقد و ایقاع تقسیم میشود، فقها درباره ماهیت حقوقی وقف از حیث عقد یا ایقاع بودن اختلاف نظر دارند: وقف به وقف عام و خاص تقسیم می شود. وقف عام با اعلام اراده واقف و بدون نیاز به قبول واقع میشود؛ وقف خاص به قبول نیاز دارد، ولی در وقف عام، قبول لازم نیست؛ در وقف عام و خاص, قبول شرط است. قانون مدنی ایران مبتنی بر نظر سوم است. درباره مالکیت مال موقوفه، برخی فقها واقف را ما برخی عین موقوفه را متعلق به موقوفعلیه/علیهم و بعضی هم خدا را مالک مال موقوفه میدانند. با بررسی ماهیت حقوقی وقف و وضعیت مالکیت مال موقوفه، ملاحظه میشود که: وقف، عقد است نه ایقاع؛ با تحقق وقف، شخصیت حقوقی جدیدی شکل میگیرد که مالک مال موقوفه است. به این ترتیب حقوق مدنی ایران و فقه امامیه به هم نزدیکتر میشوند. در این پژوهش به روش توصیفی به دنبال بررسی عقد وقف و آثار آن در اسلام و حقوق ایران می باشیم.کلیدواژه ها
وقف، عقد وقف، حقوق مدنی،حقوق ایران، حقوق اسلاممقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.