واکاوری نقش مداخله روان درمانگری پویشی کوتاه مدت بر کارکرد انطباقی و کارکرد اجتماعی نوجوانان دارای علائم خفیف بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر واکاوری نقش مداخله روان درمانگری پویشی کوتاه مدت بر کارکرد انطباقی و کارکرد اجتماعی نوجوانان دارای علائم خفیف بیش فعالی بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان دارای علائم بیش فعالی بودند که به مراکز مشاوره شهر شیراز ارجاع داده شدند و نمونه مورد مطالعه این پژوهش را 30 نفر از نوجوانان دارای علائم بیش فعالی خفیف شهر شیراز تشکیل می دادند که به صورت در دسترس از میان کلیه نوجوانان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره (گروه کنترل15 نفر و گروه آزمایش 15 نفر) گمارده شدند، گروه آزمایش تحت آموزش مداخله روان درمانگری پویشی کوتاه مدت قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه کارکرد اجتماعی ماتسون (1983) و پرسشنامه کارکرد انطباقی پرایس و همکاران (2002) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای آزمون ها از طریق نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس)، انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که مداخله روان درمانگری پویشی کوتاه مدت بر کارکرد انطباقی و کارکرد اجتماعی نوجوانان دارای علائم خفیف بیش فعالی تاثیر معناداری داشته است .(P <05)

کلیدواژه ها:

روان درمانگری پویشی کوتاه مدت ، کارکرد انطباقی ، کارکرد اجتماعی ، بیش فعالی.