مدل ساختاری پیشبینی خودشکوفایی بر اساس بخشودگی و تجارب معنوی با میانجیگری تنظیم هیجانی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر، مدل ساختاری پیش بینی خودشکوفایی بر اساس بخشودگی و تجارب معنوی با میانجی گری تنظیم هیجانی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران است. روش تحقیق همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوج های با روابط آشفته مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 410 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: بخشودگی (رای و همکاران، (2001، خودشکوفایی (جونز و کراندال، (1968، تجارب معنوی (اندروود و ترسی، (2002 و تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، (2004 که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. نتایج نشان داد که تنظیم هیجانی، بین دو مولفه ی بخشودگی و خودشکوفایی و همچنین بین دو مولفه ی تجارب معنوی و خودشکوفایی نقش میانجی دارد. به طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تنظیم هیجانی در رابطه بین بخشودگی و تجارب معنوی با خودشکوفایی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران، نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

خودشکوفایی ، بخشودگی ، تجارب معنوی ، تنظیم هیجانی