مدیریت استراتژیک در دانشگاه پیام نور و رقابت پذیری

در میحط پر چالش هزاره جدید، در عرصه رقابت میان سازمانها و شرکتها ، یکی از مؤلفه های افزایش دهنده موفقیت برای سازمانها ، متمرکز شدن بر وظیفه مدیریت استراتژیک منابع انسانی است. کنترل منابع (مانند: منابع فیزیکی ،سازمانی ، اطلاعاتی و انسانی)، مزیت رقابتی را نصیب سازمان می کند.در این میان منابع انسانی به دلیل محدودیت آن و منابع اطلاعاتی به دلیل اهمیت آن در تصمیم گیری درست ، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.مدرن سازی و نوسازی آموزش عالی ، با هدف یکپارچگی و ادغام موفق آن در محیط آموزش جهانی انجام شده است. با این حال مدل مدیریت دانشگاه پیام نور ، سطح کارایی و بهره وری اندکی را نشان می دهد. هدف این مقاله ، شناسایی مسائل سازماندهی توسعه استراتژیک دانشگاه و جستجوی فرصت هایی برای تحقق رقابت پذیری استراتژیک دانشگاه پیام نور است.روش های اصلی پژوه ؛ توصیفی ، اسنادی و تجزیه تحلیل مفاهیم مدرن استراتژیک دانشگاه ها و رقابت پذیری آنهاست.نتیجه ی اصلی این مطالعه این است که مهمترین مساله رقابت پذیری دانشگاه پیام نور فقدان انعطاف پذیری استراتژیک است. ماهیت ساختاری بحران مدیریت وجود دارد که کل سیستم دانشگاه را تحت تاثیر قرار می دهد.این مقاله اجرا و پیاده سازی برنامه های توسعه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نمونه هایی از بهترین اقدامات در خصوص کاربرد برنامه ریزی استراتژیک برای رقابت پذیری دانشگاه پیام نور را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ، برنامه ریزی استراتژیک ، تغییر استراتژیک ، رقابت پذیری ، استراتژی دانشگاه