راضیه فرهادی

مهمترین مؤلفه اقتصاد جهانی در قرن »21خصوصی سازی« است. امروزه کمتر کشوری را می توان یافت که اقدام به خصوصی سازی نکرده باشد و یا درگیر اجرای برنامه های آن نباشد. خصوصی سازی خدمات عمومی حذف یا به حداقل رساندن هرگونه کنترل و دخالت دولت در برقراری مکانیزم عرضه و تقاضا و انتقال مالکیت یا کنترل بنگاه های اقتصادی از دولت به بخش خصوصی است. این مقاله، به دنبال پاسخ به این سوالات است که خصوصی سازی خدمات عمومی در نظام حقوقی ایران و روسیه چگونه است؟ روش تحقیق مقاله، مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است و در جمع آوری اطلاعات از فیش برداری استفاده شده است. مهمترین نتایج این مقاله به این قرار است: عدم تعهد مسئولان، نبود سازوکارهای لازم برای جلوگیری از فساد، ناتوانی از اجرای قانون، چسبندگی نهادها و سازمانهای دولتی ذی نفغ نسبت به واگذاری ، مقاومت نهادهای دولتی از جمله مدیران دولتی در مسیر خصوصیسازی و عدم انگیزه بخش خصوصی نسبت به قبول تصدی فعالیتهای قابل تفویض در خدمات عمومی.

خصوصی سازی، خدمات عمومی ، دولت، ایران و روسیه.