بررسی نقش انرژی گرمایی خورشیدی در توسعه پایدار کشور

انرژی به عنوان عنصر اصلی فعالیتهای اقتصادی، تولید و ارائه خدمات مطرح می باشد، بنابراین توسعه پایدار توسط سیستم های تولید انرژی ایجاد می گردد. در این راستا اقتصاد پایدار باعث افزایش تولیدات با صرفه اقتصادی و مشارکت افراد بیشتر در توسعه شده و عدم محدودیت منابع تولید در کوتاه مدت و آلایندگی در دراز مدت را به همراه دارد.انرژی های تجدیدپذیر نوین که بعضی مناطق پتانسیل لازم برای استفاده از این منابع را دارند و بررسی مباحث نیز نشان می دهد که می توان با شناسایی دقیق تر و بهره گیری از انرژی های نو از مزایای غیر قابل انکار آنها در زمینه بهبود محیط زیست و توسعه اقتصادی پایدار کمک گرفت. انرژی یک نیاز اساسی برای استمرار توسعه اقتصادی، می باشد.اگر انرژی به نحوی تولید و مصرف شود که توسعه انسانی را در بلند مدت تامین نماید،مفهوم انرژی پایدار تحقق خواهد یافت.لذا تامین انرژی پایدار ضرورت توسعه ی پایدار است. یکی از انرژیهای نو که امروزه در نظر پژوهشگران قرار گرفت است انرژی عظیم خورشیدی است،استفاده و بهره مندی از انرژی خورشیدی از دیرباز مورد توجه بشر بوده است.کشورهای صنعتی امروزه به شدت در حال گسترش بهره گیری از انرژیهای تجدیدپذیر بخصوص انرژی خورشیدی هستند تا به تدریج آنرا جایگزین انرژیهای فسیلی کنند، زیرا علاوه بر داشتن مزایایی چون عاری بودن از هرگونه آلودگیهای زیست محیطی، فراوانی، ارزانی، فنا ناپذیری و عدم وابستگی به انرژیهای دیگر، همیشه در دسترس بوده و استفاده از آن دشوار نیست. توجه به افزایش بهره گیری از این انرژی،کشورهارا به سوی کاهش وابستگی به انرژیهای تجدید ناپذیر سوق میدهد. این پژوهش از نوع توصیفی و پژوهش کتابخانه ای و اسنادی بوده است مطالب از مقالات علمی پژوهشی گرد آوری شده است. باید توجه داشت که هدف این مقاله بررسی تاثیرات مقوله انرژی خورشیدی بر توسعه اقتصادی پایدار، و نه اصلاح ساختار مدیریت انرژی کشور است.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدید پذیر ، توسعه اقتصادی ، انرژی خورشیدی ، فتوولتاهیک ، توسعه پایدار