بررسی نگرش شهروندان شهر تهران نسبت به پلیس خوب (مورد مطالعه: منطقه 12)

مشارکت شهروندان در انجام امور، کیفیت تصمیم گیري پلیس و رفتار محترمانه پلیس در به وجود آمدننظم عمومی و آرامش الزامی است. مشارکت و همکاري مردم منوط به چگونگی تعامل پلیس با مردم،اعتماد مردم به سازمان پلیس و میزان مشروعیتی است که این سازمان در نزد و نظر مردم دارد. برهمین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر عدالت رویه اي، اعتماد، امنیت، عملکرد، جنسیت برنگرش شهروندان منطقه 12 شهر تهران بوده است.روش پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع کمی می باشد. جامعه آماري این پژوهش شهروندان ساکن منطقه12 شهر تهران بودند؛ که اساس فرمول کوکران 384 نفر با روش نمونه گیري سهمیه اي اتفاقی انتخابشده اند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه بود و با استفاده از آزمون هاي تی، پیرسون و رگرسیون،داده هاى به دست آمده تحلیل شدند. یافته ها نشان داده است که با توجه به سطح معناداري (sig<0/01)و ضریب محاسبه شده، رابطه معنادار مثبتی بین متغیرهاي مستقل و وابسته وجود دارد. 9 درصداز متغیر نگرش به پلیس توسط متغیر جنسیت و عملکرد پلیس تبیین می شود. متغیر عدالت رویه اي بهعلاوه جنسیت و عملکرد 17 درصد را تبیین می کنند. امنیت و متغیرهاي عدالت رویه اي، جنسیت وعملکرد 24 درصد از متغیر نگرش به پلیس را تبیین می کنند و با اضافه شدن متغیر اعتماد به اینمتغیرها مجموعاً 26 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کنند. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داده است که متغیرهاي عدالت رویه اي، امنیت اجتماعی، بیشترین تأثیر را بر متغیر وابستهگذاشته اند. در مجموع متغیرهاي مستقل که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند 26 درصد ازواریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند. لذا با توجه نتایج نهایی به نظر می رسد برنامه ریزي وسیاست گذاري هاي مناسب در سازمان هاي پلیس محور می تواند در بهبود نگرش مردم منطقه 12 شهرتهران نسبت به پلیس مؤثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

شهر تهران ، پلیس ، شهروندان ، نگرش ، عدالت رویه اي ، اعتماد