محسن ابراهیمی - طلبه درس خارج حوزه علمیه قم، دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان

ولایت یکی از مفاهیم بنیادین و داراي مراتب در اندیشه قرآنی است. از نگاه قرآن با این که برخی ازمراتب ولایت، تنها شامل افراد خاص یعنی معصوم و نائبان آن می شود؛ با این حال برخی از مراتب آن،عام و شامل همۀ مؤمنان می شود. با توجه به معناي لغوي ولایت، این نکته مشخص می شود که از جملۀثمرات مترتب بر ولایت عام، این است که برقراري رابطه ولایت میان افراد، موجب یاري و نصر ت فردداراي ولایت (مولا) در قبال فرد پذیرنده ولایت (مولی علیه) می شود. تأملی در این کارکرد مشخصمی کند که وظیفۀ نیروهاي مسلّح (از جمله نیروهاي انتظامی) در جامعه اسلامی بر اساس این مفهومقرآنی قابل تعریف است. به این شکل که رابطه و حق تصرفی که بر طبق این مفهوم، نیروهاي مسلحپیدا می کنند؛ تحقق نصرت و یاري حاکم جامعۀ اسلامی و افراد آن در مقابل تهدیدات و آسیب هاياست که با آن مواجه می شود. بر همین اساس تعاملی که در اجتماع، میان نیروهاي مسلح و افراد جامعهاسلامی محقق می شود؛ بر اساس مفهوم «ولایت نصرت» است و بر طبق آن جایگاه نیروهاي انتظامی در جامعه اسلامی به منزلۀ خانه اي است که افراد آن را از تهدیدات و خطرات درونی و بیرونی حفظ می کند.

نیروهاي انتظامی، ولایت نصرت، جامعه اسلامی، نظم و امنیت اجتماعی