بررسی اثربخشی ایفای نقش با اجرای سناریوی ارتقاء مهارت های ارتباطی در کنترل خشم پلیس

این پژوهش با هدف «بررسی اثربخشی ایفاي نقش با اجراي سناریوي ارتقاء مهارت هاي ارتباطی در کنترل خشم پلیس» انجام گرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی 60 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین به روش نمونه گیري در دسترس بود که در دو گروه آزمایشی (30) و کنترل (30) نفر تقسیم شدند براي گروه آزمایشی 8 جلسه 90 دقیقه اي آموزش مهارت هاي ارتباطی به مدت 8 هفتهبرگزار شد و گروه گواه در این مدت هیچ گونه مداخله روانشناسی دریافت نکردند شرکت کننده ها توسط مقیاس کوئین دام (2004) و مقیاس مهارت کنترل خشم اسپیلبرگر (1996) سنجیده شدند، نتایج تجزیه و تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداري بین دو گروه آزمایش در مهارت هاي ارتباطی و کنترل خشم در مرحله پس آزمون وجود دارد نتایج نشان داد که آموزش مهارت هاي ارتباطی؛ توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، مهارت گوش دادن، بینش نسبت به فرآیند ارتباط، ارتباط توأم با قاطعیت و همچنین با شاخص کلی بیان خشم تأثیر مثبت دارد (P<0/05). بر اساس شواهد پژوهش می توان از این برنامه آموزشی به منظور ارتقاء مهارت هاي ارتباطی و کنترل خشم پلیس در تعامل با مردم استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مهارت هاي ارتباطی ، توانایی دریافت و ارسال پیام ، کنترل عاطفی ، مهارت گوش دادن ، بینش نسبت به فرآیند ارتباط ، ارتباط توأم با قاطعیت ، کنترل خشم ، پلیس