جنسیت و نابرابری وتوانمندسازی زنان افغانستان

توانمندسازی، پروسه ی است که توسط آن زنان و مردان در اوضاع نامساعد و عدم دسترسی به منابع،علمواطلاعات، تصمیم گیری، بلند بردن آگاهی و....... با اشتراک در کارهای اجتماعی، برای اداره و حل مشکلاتتوسط خودشان آماده شوند.نابرابری جنسیتی همان مسئله قومی، نژادی و طبقاتی یک موضوع اجتماعی است که تا حد زیادی شانس هاو موقعیت های افراد را در زندگی تعیین و مشارکت افراد را در جامعه و اقتصاد شکل می دهند. تمام جوامعنابرابری های جنسیتی را به درجات مختلف تجربه کرده اند. و یا در حال تجربه هستند. در بیشتر اوقات اینعدم تقارن ها و تبعیض ها نیاز به زمان بیشتر دارد تا تغییر کند اما اینها ایستا نیستند. گاهی در حقیقت اینها درواکنش به تغییرات شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاستگذاری خیلی سریع نیز ممکن است تغییر نمایند.جهت ارتقاء برابری جنسیتی، تاکید باید بر روی هنجارهای ملی در رابطه با مکلفیت های دولت و حقوقبدون تبعیض شهروندان در دسترسی به امکانات آموزشی، بهداشتی و ایحاد زمینه ی فعالیت ها و مشارکت هایسیاسی زنان افغانستان صورت گیرد. تا تغییرات و تحولات مثبتی در زمینه توانمندشدن زنان رخ دهد؛ وتبعیضات تاریخی بین زنان و مردان رفع گردد. در این تحقیق بنده فقط در بخش آموزش و پروش که اساسیک جامعه توسعه یافته است، بهداشت که سلامت و حفظ بقای نسل سالم و تندرست به آن وابسته می باشدو در اخیر به مشارکت سیاسی زنان افغانستان اشاره ی خواهم داشت که تا چه اندازه زنان افغانستان توانسته انددر این عناصر به صورت موفقیت آمیز فعالیت کنند و اینکه کدام مشکلات توانایی های آنان را محدود نمودهاست پرداخته ام. برای گرد آوری معلومات از روش کتابخانه ای، توصیفی و تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، نابرابری جنسیتی ، آموزش و پرورش ، بهداشت و سلامت ، مشارکت سیاسی ، زنان افغانستان