دارالشفای سعدی (مقولههای پزشکی در آثار سعدی)
محل انتشار: مجله متن شناسی ادب فارسی، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPLL-3-4_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سعدی در آثارش برای پرورش معانی تربیتی و اخلاقی خود، از آموزههای علوم دیگر، از جمله دانش طب و علم تشریح که مقدّمه طب است، بهره برده است. در حوزه علم تشریح سخنان سعدی، غالباً، با مطالب بخش تشریح کتب طبی قدما مطابقت دارد، مثلاً وی اصل و مایه منی و شیر را خون میداند که در کتب تشریحی نیز عیناً همین معنی آمده است. در آثار سعدی نام بیماریهای متعددی آمده است که مهمترین آنها بیماری رشته، تب، مالیخولیا و... است؛ در حکایات سعدی پارهای از این بیماریها درمان شده اند؛ امّا درمان آنها نه با مصرف دارو، بلکه از طریق احسان و نیکی بوده است و این در راستای اهداف تربیتی و اخلاقی آثار شیخ اجل است. شمار حکایات مربوط به اطبّا: طبیب عام، چشم پزشک، بیطار نیز در آثار سعدی قابل اعتناست در پارهای از این حکایات، ناتوانی پزشکان در معالجه بیماران مطرح شده است. در پیوند با بیمار نیز سعدی گفتارهایی دارد، وی مردم را به تیمار داری و عیادت از بیماران تشویق کرده است.
نویسندگان
مختار کمیلی
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :