تأثیر تمرینات آیچی و تایچی بر عملکرد حرکتی، تعادل عملکردی و ترس از افتادن در مبتلایان به استئوآرتریت زانو
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 24، شماره: 6
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 289
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-24-6_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: استئوآرتریت یکی از شایعترین بیماریهای دوران سالمندی است. هدف مطالعه حاضر، بررسی مقایسه تأثیر تمرینات آیچی و تایچی بر عملکرد حرکتی، تعادل عملکردی و ترس از افتادن در مبتلایان به استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روشها: 30 مرد سالمند (میانگین سنی 05/4 ± 76/62 سال) مبتلا به استئوآرتریت زانو به روش نیمهتجربی و بهصورت تصادفی جفتشده در دو گروه تایچی و آیچی قرار گرفتند. برنامه تمرینی تایچی و آیچی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه زیر نظر پژوهشگر انجام شد. برای اندازهگیری عملکرد حرکتی بیماران از پرسشنامه WOMAC، جهت بررسی تعادل عملکردی از چهار تست عملکردی شامل تست برخاستن و رفتن، آزمون 30 ثانیه نشست و برخاست از روی صندلی، آزمون 40 متر پیادهروی سریع و آزمون بالا رفتن از پله، و برای ارزیابی ترس یا میزان افتادن از پرسشنامه ترس از افتادن FES-I استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در سطح خطای پنج درصد و با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 22 انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تغییرات درونگروهی عملکرد حرکتی، ترس از افتادن و تعادل عملکردی بعد از هشت هفته تمرین در هر دو گروه تایچی و آیچی معنادار بود (0/05>P)؛ اما تفاوت بین گروهی معنادار، تنها در ترس از افتادن و آزمون بالا رفتن از پله مشاهده شد (0/05>P).
نتیجهگیری: بهطور کلی این مطالعه نشان داد که هم تمرینات آیچی و هم تمرینات تایچی در پسآزمون نسبت به پیشآزمون در عملکرد حرکتی، تعادل عملکردی و ترس از افتادن مؤثر بودهاند و در فاکتورهای ترس از افتادن و آزمون بالا رفتن از پله تمرینات آیچی مؤثرتر بودهاند. بنابراین میتوان این تمرینات را بهعنوان روش تمرینی امن و کارآمد در بهبود استئوآرتریت زانو توصیه کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جابر زمانی
Department of Sport Injury and Corrective Exercises, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Isfahan, Isfahan, I.R. Iran.
نادر رهنما
Department of Sport Injury and Corrective Exercises, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Isfahan, Isfahan, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :