نسترن مهاجری اول - Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, I.R. Iran.
محمد نریمانی - Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, I.R. Iran.
گودرز صادقی - Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, I.R. Iran.
نادر حاجلو - Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, I.R. Iran.

­سابقه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر یکی از مشکلات جدّی در سلامت روان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر درمانی تحریک مغز از روی جمجمه بااستفاده از جریان مستقیم الکتریکی (tDCS) بر اجتناب تجربه ­ای و میزان نگرانی افراد دچار اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفته ­است. مواد و روش ­ها: در این طرح پژوهشی 30 نفر از افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر با روش نمونه ­گیری هدفمند از مراجعه­ کنندگان به کلینیک شهر تهران انتخاب شدند. همه آزمودنی ­ها قبل و بعد از درمان با پرسشنامه­ های پذیرش و عمل (AAQII) و نگرانی (PSWQ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. افراد به ­صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش 15 جلسه درمان tDCS دریافت کردند. به این ترتیب که افراد هر روز به ­مدت 20 دقیقه در ناحیه مغزی F3/F4 با شدت 2 میلی­ آمپر در معرض درمان قرار گرفتند. نتایج: داده ­ها بااستفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در بهبود اجتناب تجربه ­ای و نگرانی تفاوت معناداری وجود دارد (0/001=P). نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مداخله تحریک الکتریکی مغز ممکن است در بهبود اجتناب تجربه ­ای و نگرانی افراد دچار اختلال اضطراب فراگیر مؤثر باشد.

tDCS, General Anxiety Disorder, Experiential avoidance, Worry, تحریک الکتریکی مستقیم مغز, اختلال اضطراب فراگیر, اجتناب تجربه‌ای, نگرانی