چگونه توانستم مشكلات یادگیری و رفتاری دانش آموز دیرآموز «بنیامین» را کاهش دهم؟ (اقدام پژوهی)

پژوهش حاضر با هدف كاهش مشكلات يادگيري و رفتاري دانش آموز ديرآموز «بنیامین»، به صورت مطالعه موردي انجام گرفت.همچنين عوامل مشكلات يادگيري و رفتاري و ارائه راهكارهاي عملي براي بهبود وضعيت تحصيلي و رفتاري دانش آموز ديرآموز،مورد بررسي قرار گرفت. جمع آوري اطلاعات از طريق مشاهده رفتار دانش آموز در موقعيت هاي مختلف (كلاس درس و حياطمدرسه)، مصاحبه با اولياي دانش آموز، تكميل چك ليست ارزيابي عمومي دانش آموز و پرسشنامه ارزيابي رفتاري راتر (1967) (فرممعلم و والدين)، بررسي تكاليف دانش آموز و پرسش شفاهي از او و هم چنين بررسي برگه سنجش دانش آموز صورت گرفت. با توجهبه تجزيه و تحليل اطلاعات به روش توصيفي و مفهومي، مهم ترين عوامل مشكلات يادگيري و رفتاري دانش آموز، مشكلات ژنتيكي(هوش)، پديده ديرآموزي، وضعيت اقتصادي و فرهنگي نامطلوب، فضاي خانوادگي نامساعد، تجربه هاي شكست پي در پي در مدرسهو غيبت هاي مكرر دانش آموز از مدرسه مي باشد. براي كاهش مشكلات يادگيري و رفتاري دانش آموز ديرآموز، ضمن توجه به اصولياددهي و يادگيري دانش آموزان ديرآموز در كلاس، راهكارهاي افزايش آموزش عيني، انتخاب همكلاسي بعنوان هميار تدريسخصوصي، فراهم كردن زمينه تعامل با همسالان و ارتباط مستمر با اولياي دانش آموز را انتخاب و اجرا كردم. در پايان بازه زمانياجراي راهكارها در تاريخ 15 بهمن 1398، شواهد 1 و 2 در جلسه اي كه با حضور مدير و ساير همكاران برگزار شده بود، مورد بررسيقرار گرفت و اعضاي جلسه بهبود وضعيت رفتاري و يادگيري دانش آموز ديرآموز «بنیامین» را تاييد نمودند. در مجموع مي توانگفت كاهش مشكلات يادگيري و رفتاري دانش آموز ديرآموز، ماحصل به كارگيري مجموع راهكارها و همكاري دانش آموز، همياردانش آموز و اولياي او با معلم بوده است.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ديرآموز ، مشكلات يادگيري ، مشكلات رفتاري ، مطالعه موردي