مداخلات درمانی برتعارضات زناشویی در مراجعین طلاق

این پژوهش، به بررسی اثربخشی مداخلات درمانی مهارت رفتاری و عاطفی زوجین در رفع تعارضات زناشویی،نسبت به کنترل و پیشگیری طلاق بعنوان یکی از آسیب های اجتماعی که باعثاز هم گسستگی خانوادها می گردد ، بود. جامعه آماری شامل کل پرونده های ارجاعی طلاق از دادگستری شهرستان ساوه به مرکز مشاوره یارا در سال های 1398-1399 بوده، از میان 794 پرونده تعداد 30 پرونده برروی 60 زوج مداخله درمانی صورت پذیرفت.ابزارمورد استفاده دراین پژوهش پرشسنامه میلون بوده است. یافته های آزمون رگرسیون و کواریانس نشان داد نتایج قبل و بعد ازآموزش حاکی از تفاوت میانگین نمرات پیش آزمون و پسآزمون در میزان رضایت زناشویی P<0/001 بوده که به صورت معناداری بالاتراست، این امراثبات فرض پایداری اثرات آموزی حل تعارض زناشویی برافزایش رضایت زناشویی داشت، و آزمون ویکلزا لامبدا برابر P=0/000 اعتبار پژوهش صورت گرفته بود.بنابراین لازم است آموزش مهارت های رفتاری از قبیل، مهارتخودآگاهی، همدلی، ابراز احساس، تفکر نقادین و ... از سنین ابتدایی جز برنامه های آموزشی و پیشگیری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، طلاق ، مداخلات درمانی ، مهارت های رفتاری