هُوَالحَقﱡ المُبِینُ تحلیل اشعارعرفانی میرزا مأذون قشقائی در رهایی انسان از درد ورنج

درد و رنج یکی از مهمترین دغدغه های ذهنی بشر در طول تاریخ و یکی از بارزترین وجوه تراژیک زندگی است ،که تمام وجود آدمی، اعم از داشته ها، باورها، احساسات، عواطف و در نهایت خواسته ها و نیازهای او را تحت الشعاع خود قرار داده است. در زندگی انسان درد و رنج امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد، و بشر هرآن چیزی را که موجب گریز و رهایی او از درد و رنج شود، ارج می نهد. در طی قرن ها، تمام تلاش انسان معطوف به این بوده است، که چگونه می توان به درد و رنج انسان پایان داد.در یک نگاه فراگیر به تاریخ اندیشه بشری چنین بر می آید،که برخی از انسان ها پیش تر و بیش تر به این وجه از وجه لایتغیر حیات توجه کرده اند ، در این میان فلاسفه، عرفا، حکمای متأله به دلیل نوع تجربه و تعمق اندیشه در راس این گروه قرار می گیرند.این دسته از متفکران از جمله میرزامأذون یکی ازعرفای به نام در ایل قشقائی استان فارس سعی و تلاش کرده اند، با التزام به مقتضیات، امکان و موقعیت های زمانی و جغرافیای فرهنگی خود و با توجه به ماهیت شناسی وجودشناسی، غایت شناسی و اخلاق شناسی درد و رنج به این مسئله بپردازند و ضمن تشریح انواع علل، عوامل و نتایج آن راه های رهایی از درد و رنج و رسیدن به آرامش را تغییر و تبیین کنند. در عصر شتاب و هیجان امروز، عصری که همه چیز بر محور سرعت، رقابت و جلو افتادن می چرخد، عصری که درآن از حوصله و شکیبایی خبری نیست، و درچنین وضعی که پریشانی های روح و روان در جامعه فراوان شده است. بنابرین در این برحه از زمان ضرورت داشت ،با الهام گرفتن از قرآن و احادیث و همچنین از مضامین شعری و راز ورمز عرفانی اشعاردر محمد ابراهیم متخلص به مأذون قشقائی در بعد درد و رنج که با آیات الهی و احادیث آراسته شده ، جهت کاهش درد ورنج در انسان مورد استفاده قرار گیرد ، چونکه وی در این مضمون به زبان ترکی اشعار عرفانی سروده و از آیات قرآنی بسیار مدد گرفته و به انوار الهی تمسک جسته، تا اشعارش را به این خصائل نیکو مزین کند.قسمتی این مضامین شعری که به زبان ترکی قشقائی است، در این مقاله به زبان فارسی ترجمه گردیده است .

کلیدواژه ها:

عرفان ، درد و رنج ، آرامش ، رهایی ، میرزا مأذون