جایگاه میانجی مسئولیت پذیری اجتماعی در روابط رهبری اخلاقی با عملکرد مدیریتی

مدیریت باید به نتایج و عملکرد سازمان، عنایت دا شته با شد. در حقیقت اولین وظیفه مدیریت این ا ست که در یک سازمان معین، نتایج و عملکرد مورد نظر را تعریف و تعیین کند.و این وظیفه، به شـهادت همه کسـانی که روی آن کار و مطالعه کرده اند، فی نفسه، یکی از دشوارترین، بحث انگیزترین، و ضمنا مهمترین وظایف ا ست. رهبری اخلاقی میتواند به عنوان تلاش برای گسترش عدالت، نشان دادن احترام به ویژگیهای فردی دیگران و ترکیبی از ویژگی ها همچون صداقت، قابلیت اعتماد، امین بودن، خلوص، ت صمیم گیری دموکراتیک و مشارکت حمایتی، دل سوز بودن و مهربان بودن تو صیف شود، که می تواند عملکرد را تحت تأثیر قرار دهد. از طرفی دیگر در مسئولیت پذیری اجتماعی نوعی کنترل درونی بر فرد حاکم گ شته، که این امر برای برقراری روابط مبتنی بر همدلی، توجه به حقوق دیگران و به طورکلی نظم اجتماعی دارای اهمیت میباشـــد و می تواند رابطه بین رهبری اخلاقی و عملکرد را از خود متأثر سازد. این پژوهش مروری به تبیین نقش میانجی مسئولیت پذیری اجتماعی در روابط رهبری اخلاقی و عملکرد پرداخته است.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری اجتماعی ، رهبری اخلاقی ، عملکرد