تعیین نقش التزام عملی به اعتقادات دینی بر میزان رضایت زناشویی، پرخاشگری و خودکارآمدی در کارمندان بیمارستان بقیه الله (عج)

بر اساس آموزه های دینی، یکی از مهمترین عوامل آرامش و رضایت از زندگی زناشویی، پایبندی زوجین به دستورات دینی است. خوشبختی زناشویی زمانی محقق میشود که زوجین به آموزه های دینی پایبند بوده و برای سعادت اخروی خود اعمال شایسته انجام دهند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش التزام عملی به اعتقادات دینی بر میزان رضایت زناشویی، پرخاشگری و خودکارآمدی در کارمندان بیمارستان بقیه الله (عج) انجام گرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر نوع داده ها، کمی؛ از نظر نحوه روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و از نظر شیوه اجرا پیمایشی از نوع زمینه یابی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارمندان بخش اداری بیمارستان بقیه الله (عج) در سال 1398 تشکیل میدادند که از این جامعه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، نمونهای به حجم 191 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس التزام عملی به اعتقادات اسلامی نویدی، فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی (انریچ) اولسون و همکاران، پرسشنامه پرخاشگری آیزنگ و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران استفاده گردید. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) در نرم افزار آماری SPSSV20 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تمامی فرضیه های پژوهش تایید گردیدند؛ بدین صورت که رابطه التزام عملی به اعتقادات دینی با رضایت زناشویی 0/509 می باشد و 25/9 درصد از واریانس رضایت زناشویی توسط التزام عملی به اعتقادات دینی قابل تبیین است. همچنین رابطه التزام عملی به اعتقادات دینی با پرخاشگری - 0/462 میباشد و 21/3 درصد از واریانس پرخاشگری را تبیین مینماید و نهایتا اینکه میزان رابطه التزام عملی به اعتقادات دینی با خودکارآمدی 0/452 میباشد و 20/4 درصد واریانس آن را تبیین مینماید. با توجه به یافته های این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که التزام عملی به اعتقادات دینی در افراد، رضایت زناشویی، پرخاشگری و خودکارآمدی آنها را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، پرخاشگری ، خودکارآمدی ، التزام عملی به اعتقادات دینی