اثربخشی معنویت درمانی بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانیهای یادگیری

هدف: هدف از انجام این پژوهش اثربخشی معنویت درمانی بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانیهای یادگیری بود.روش: روش پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از مادران کودکان مبتلا به ناتوانیهای یادگیری شهر نیشابور در سال 1395 انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. مادران به صورت تصادفی به 2 گروه 15 نفری(گروه آزمایشی و کنترل) تقسیم شدند. افراد، پروتکل معنویت درمانی را در 10 جلسه دریافت کردند، در حالی که به گروه کنترل این آموزشها ارائه نشد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران ((1991، اضطراب بک و اپستین((1993، پرسشنامه اختلالات یادگیری کلورادو((2011 و هوش ریون بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کورایانس تحلیل شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که معنویت درمانی بر کاهش اضطراب مادران کودکان مبتلا به ناتوانیهای یادگیری تاثیر دارد.همچنین معنویت درمانی بر افزایش امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری نیز تاثیر دارد.نتیجه گیری: میتوان نتیجه گیری کرد که برنامه ریزی برای آموزش معنویت درمانی بر اضطراب و امید به زندگی مادران کودکان مبتلا به ناتوانیهای یادگیری اهمیت ویژه ای دارد.

کلیدواژه ها:

معنویت درمانی ، اضطراب ، امید به زندگی ، ناتوانیهای یادگیری.