مقایسه عملکرد و قدرت اندام فوقانی زنان والیبالیست نیمه حرفه ای با و بدون آسیب شانه

هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد و قدرت اندام فوقانی زنان والیبالیست نیمه حرفه ای با و بدون آسیب شانه بود. به همین منظور 40 والیبالیست در دو گروه آسیب دیده (تعداد: 20 نفر، سن: 2/89±25/60 سال، قد: 0/07±1/63 متر، وزن: 4/71±59/55 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 2/50±22/46 کیلوگرم بر متر مربع) و بدون آسیبشانه (تعداد: 20 نفر، سن: 2/76±24/50 سال، قد: 0/04±1/61 متر، وزن: 5/17±58/20 کیلوگرم، شاخصتوده بدنی: 2/60±22/36 کیلوگرم بر متر مربع) به عنوان آزمودنی در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعاتدموگرافیک و اطلاعات در مورد سابقه آسیب دیدگی و سابقه ورزشی توسط پرسشنامه جمع آوری شد. قدرت فلکشن،اکستنشن، ابداکشن، اداکشن، چرخش داخلی و چرخش خارجی به وسیله قدرتسنج دستی (MMT)، ارزیابیگردید. همچنین ورزشکاران با آسیب شانه از ناتوانی در عملکرد که با پرسشنامه DASH مورد ارزیابی قرار گرفت،بودند. برای مقایسه نسبت قدرت عضلات اندام برتر و غیربرتر بین گروه ها از آزمون T مستقل (p>0/05) و آزمونیو من ویتنی استفاده شد؛ نتایج حاضل از مطالعه تحقیق نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار بین ناتوانی عملکردی(p=0/001) نسبت قدرت عضلات فلکسور به اکستنسور (p=0/03)، ابداکتور به اداکتور (p=0/03) و چرخانندهداخلی به چرخاننده خارجی (p=0/001) در دست برتر بود. با این حال تفاوت معنی داری بین نسبت قدرت عضلاتدست غیربرتر مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد حضور طولانی مدت و انجام حرکات تکراریباعث تغییرات ایمبالانس قدرت عضلانی شانه شده که این تغییرات با بروز آسیب و تغییر الگوی حرکتی در مفصلآسیب دیده مرتبط هستند.

کلیدواژه ها:

قدرت ، ناتوانی عملکردی ، والیبال ، آسیب ، شانه