اثر کفش بر شاخص تقارن در نیروهای عکس العمل زمین طی فاز اتکای دویدن

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کفش های رایج دویدن بر شاخص تقارن نیروهای عکس العمل زمین طی فازاتکای دویدن می باشد. 37 نفر (17 مرد و 20 زن با میانگین قد 13/ 8± 169/32، وزن 9/38±60/88 و سن18/91±1/03) در این پژوهش شرکت کردند. از حداکثر مقادیر نیروهای عکس العمل زمین در سه صفحه یحرکتی طی دویدن در دو شرایط با و بدون کفش برای محاسبه تقارن استفاده شد. سطح معنی داری برای دوشرایط دویدن در تقارن نیروهای داخلی برابر با 0/32، خارجی 0/26، قدامی 0/18 خلفی 0/89 و عمودی برابر0/44 بدست آمد. کفش تاثیر معنی دار بر شاخص تقارن طی فاز اتکا دویدن نداشت.

کلیدواژه ها:

شاخص تقارن ، کفش ، نیروهای عکس العمل زمین ، پابرهنه ، دویدن