بررسی ارتباط بین تغییرات متغیرهای پایداری مرکزی بدن و میزان درد زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (NSLBP) پس از 8 هفته تمرینات روی سطوح ناپایدار: یک کارآزمایی بالینی

؛32 نفر از زنان مبتلا به NSLBP به صورت تصادفی انتخاب شدند و در گروه های تمرینی توپ سوئیسبال وTRX (هرکدام 11 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. هر یک از گروه های تجربی به مدت 8 هفته در برنامهتمرینی خود شرکت کردند اما گروه کنتر هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. متغیره ای پایداری ناحیهمرکزی بدن و میزان درد آزمودنی ها قبل و بعد از برنامه تمرینی به ترتیب توسط آزمون های پایداری مرکزیو پرسشنامه درد کیوبک مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون همبستگی پیرسون جهت تجزیه و تحلیل نتایجاستفاده شد (P≤0/05). نتایج تحقیق نشان داد که متعاقب 8 هفته تمرینات مذکور، بین تغییرات میزان درد وهریک از آزمون های پایداری مرکزی به جز قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور ران و چرخش دهنده هایخارجی ران چپ ارتباط معنی داری وجود دارد؛ اما ارتباط بین میزان درد و قدرت عضلات چرخش دهندهخارجی ران راست ضعیف بود. باتوجه به نتایج تحقیق، توصیه می شود که در برنامه ریزی های تمرینات رویتوپ سوئیسبال و TRX جهت کاهش درد این افراد، نقش ویژه ی فاکتورهای استقامتی پایداری ناحیهمرکزی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تمرینات ثبات مرکزی روی توپ ، تمرینات معلق ، کمردرد مزمن غیراختصاصی ، پایداری مرکزی بدن