پژوهشی پیرامون تربیت اعتقادی از منظر قرآن کریم

تربیت نیازی است ضروری برای انسان،قرآن کریم تعلیم وتربیت را یکی از اهداف اساسی بعثت پیامبر اکرم (صلیالله علیه و آله وسلم) دانسته است، و می فرماید:*هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الأُمِّیّینَ رَسولًا مِنهُم یَتلو عَلَیهِم آیاتِهِ وَیُزَکّیهِم وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَالحِکمَ ةَ وَإِن کانوا مِن قَبلُ لَفیضَلالٍ مُبینٍ*«او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده، رسولی از خودشان برانگیخت که آیاتش را برای آنان بخواندو آنان را تزکیه کند و به آنان کتاب (قرآن) و حکمت بیاموزد ومسلما پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند».تزکیه زودودن زشتی و آراستگی به خوبی ها و به راه آوردن بی راهه رفته هاست، که در اصطلاح رایج امروز،همان تربیت است و قرآن به اعتبار دقت هایی که در تزکیه وجود دارد، این لفظ را بکار برده است.اسلام شرایط تربیت و رشد را برای انسان در تمام ابعاد مورد نظر، فراهم کرده است. مهمترین بعد تربیتی انسانمربوط به فکر و عقیده است که سبب می شود نگرش او درباره ی خود، جهان و خالق آن، بر اساس آنچه "خود"می یابد، قوه ی عاقله اش تشخیص می دهد و فطرت او اقتضاء می کند، رشد کند و آنچه را لازمه ی پیمودن اینمسیر است، فرا گیرد. به دیگر سخن شرایطی برای متربی فراهم می آید تا ایمانش تقویت شود و جایگاه خود رادر کل مجموعه ی هستی باز یابد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، اعتقاد ، تربیت اعتقادی