ارائه مدل تهاتری ارتقاء وضعیت ساکنان سکونت گاه های غیر رسمی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: هفتمین همایش علمی پژوهشی توسعه و ترویج علوم معماری و شهرسازی ایران
- کد COI اختصاصی: UMCONF07_254
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 481
نویسندگان
کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه علامه طباطبایی
کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
افزایش سریع شهرنشینی و مهاجرت منجر به توزیع نامتعادل جمعیتی در شهرها گردید، از طرفی ضعف های مدیریتی در شهرها که اقشار ضعیف و کم درآمد را در برنامه ریزی ها در نظر گرفته نبودند سبب شد که آنها توان اقتصادی لازم جهت پاسخگویی به نیازهای پایه ای همچون مسکن مناسب را نداشته باشند و در پی یافتن سرپناهی برای خود، خارج از بازار رسمی زمین و مسکن، مکان هایی را برای گذران زندگی خود ایجاد نمودند و منجر به تشکیل سکونتگاه های غیر رسمی و آشکار شدن انواع آسیب های این سکونتگاه ها گردیدند. مدیریت شهری که در جلوگیری از ایجاد این سکونتگاه ها ناتوان بوده است همواره در پی یافتن بهترین رویکردها و روش ها در مواجهه با این سکونتگاه ها جهت کاستن از آسیب ها و ابعاد منفی بوده است به تدریج به سمت رویکرد توانمندسازی تغییر مسیر داد. اما محدودیت های مالی و منابع انسانی به عنوان دو مانع بزرگ در کنار چگونگی بکارگیری رویکردهای عملی، استفاده از این رویکردها را با چالش مواجه ساخته است.فلذا در این پژوهش، با روش های توصیفی – تحلیلی که در آن ترکیبی از روش های اسنادی و تحلیل ثانویه به کار رفته است سعی در ارائه مدلی کاربردی با اقتباس از روش تهاتری مبادله شده است که منافع تمامی ذینفعان را مد نظر قرار داده و می تواند بهسازی سکونتگاه های غیر رسمی را در کنار منافعی دیگر به همراه داشته باشد.کلیدواژه ها
سکونتگاه های غیر رسمی، آسیب ها و مشکلات، رویکردها، مدل تهاتریمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی تاثیر فناوریهای نوین دیجیتال (BIM)، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا بر بهبود بهره وری و کاهش ریسک در پروژه های ساخت و ساز ایران مطالعه) مورردی اداره کل نوسازی شهر تهران منطقه (۸)
- سازه های مقاوم هوشمند جهت بهینه سازی مصرف انرژی با محوریت زیست محیطی
- درآمدی بر امکان حضور رهنمودهای باغسازی معماری اسلامی در پیشبرد طراحی منظر معاصر
- باغسازی در معماری اسلامی؛
- شناسایی ریسکهای موثر در پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت به روش بهترین بدترین فازی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.