نقش سکونت گاه های غیررسمی در افزایش جرم ( نمونه موردی :محله بیسیم)

بشر در حالی در ابتدای قرن بیست و یکم به سر می برد که با موج گسترده ای از شهرنشینی مواجه است. روند سریع شهرنشینی از یک سو ظرفیت پایین نظام اقتصادی در کشورهای رو به رو رشد از سوی دیگر، موجب گردیده تا درصد بالایی از جمعیت افزایش یافته، به دلیل جذب نشدن در نظام اقتصادی و اجتماعی شهرها، به حاشیه نشینی روی آوردند. از این رو توجه به مسائل و مشکلات حاشیه نشینان به یکی از موضوعات راهبردی تبدیل شده است و اقدامات متعددی در دهه های اخیر در سطح جهانی در خصوص بهبود شرایط زندگی حاشیه نشینان صورت گرفته است. در کشور ایرا ن نیز جمعیت حاشیه نشینان حدود یک هشتم کل جمعیت کشور را تشکیل می دهد و بی شک پرداختن به این موضوع و گزینش راهکارهای مناسب از الزامات پیش روی برنامه ریزان و سیاست گذاران است. بررسی و شناخت عوامل تأثیر گذار بر بهبود شرایط حاشیه نشینی می تواند نقش مهمی در انتخاب راهکار و سیاست مناسب باشد. از این رو مقاله حاضر بر پایه ی مبانی نظری حاشیه نشینی و نقش و تأثیر آن در افزایش جرم و نا به هنجاری های اجتماعی مورد بررسی و مطالعه ی محله ی بیسیم در استان زنجان می پردازد تا با رویکرد توصیفی- تحلیلی و بکار بستن تحلیل استراتژیک sowt به بررسی قابلیت ها و نیازهای آن بپردازد. نتایج نشان می دهد که محله بیسیم علی رغم وجود شرایط نامناسب در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی دارای قابلیت هایی جهت بهبود از داخل ( با مشارکت مردم) می باشد.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، سکونتگاه های غیر رسمی ، مدیریت شهری ، شهرنشینی