تجربه زیسته دانش آموختگان دانشگاه فرهنگیان از نقش برنامه های درسی در راستای مأموریت تربیت معلم شایسته

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 326

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFCE01_008

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400

چکیده مقاله:

معلمان از ارکان مهم و اصلی در ساختار آموزش وپرورش هستند که افت کمی و کیفی و عملکرد آنان تأثیر مستقیمی بر شایستگی هر نظام آموزشی خواهد داشت. آینده و توسعه هر کشوری را می توان از سیمای کنونی نظام تعلیم و تربیت آن کشور دریافت؛ زیرا با نگاهی گذرا به سیر تحولات چشمگیر جوامع معاصر درمی یابیم، نقش نظامهای تعلیم و تربیت در توسعه همه جانبه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشورها بارزتر از دیگر نظام ها است و شایستگی هر نظام آموزشی به اندازه شایستگی معلمان آن نظام و کیفیت نظام آموزشی به کیفیت معلمان آن جامعه وابسته است (یونسکو، 1990). مراکز تربیت معلم که هم اکنون در کشو ما به دانشگاه فرهنگیان تغییر نام داده است، وظیفه تأمین نیروی انسانی موردنیاز آموزش وپرورش را در جایگاه معلم بر عهده دارند. دانشگاه تربیت معلم متشکل از مراکزی است که برای تأمین، تربیت و توانمندسازی منابع انسانی وزارت آموزش وپرورش شکل گرفته و پیشرو در آموزش، پژوهش، تولید و ترویج علم نافع مورد نیاز آموزش و پرورش است. این دانشگاه مطابق اساسنامه خود، تابع مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، ضوابط و مقررات وزارت های آموزش و پرورش و علوم، تحقیقات و فناوری اداره می شود (اساسنامه دانشگاه فرهنگیان، 1390). نقش های بی بدیل معلم در جریان تعلیم و تربیت، ضرورت وجود صلاحیت ها و شایستگی های متنوع و متعددی را برای معلم به ارمغان می آورد (طاهری، عارفی، پرداختچی وقهرمانی، 1392؛ شعبانی، 1383). صلاحیت معلمی، مجموعه شناخت ها، گرایش ها و مهارت هایی است که معلم با کسب آنها می تواند در جریان تعلیم و تربیت به پرورش جسمی، عقلی، عاطفی، اجتماعی و معنوی فراگیران کمک کند (ملکی، 1384). «برنامه درسی» به عنوان یکی از زیر نظام های اصلی سند تحول بنیادین و به منزله نقشه جامع یادگیری، زمینه ایجاد تحول همه جانبه، گسترده و عمیق در مفاهیم و محتوای آموزشی را فراهم می آورد. برنامه درسی ملی سندی است که نقشه کلان برنامه درسی و چارچوب نظام برنامه ریزی درسی کشور را به منظور تحقق اهداف آموزش وپرورش نظام جمهوری اسلامی ایران تعیین و تبیین می نماید. اجرای مطلوب این برنامه، نیازمند مساعدت و توجه ویژه معلمان و بهره مندی از صلاحیت ها و شایستگی های حرفه ای و تخصصی مناسب آنان می باشد، لذا مفاد آن باید در مهندسی نیروی انسانی و در برنامه های آموزشی، جذب و توانمندسازی و بازآموزی معلمان در سطوح مختلف توسط دانشگاه فرهنگیان، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی و مراکز آموزشی های ضمن خدمت مورد توجه جدی قرار گیرد (برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران، 1391).

نویسندگان

حسین جعفری ثانی

دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد

نرجس شیرک

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد