رکسانه فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه گیلان
نرجس ملک جانی - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه گیلان
تبسم پیشه ورزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه گیلان

تقاضا برای میوه ها و سبزیها در سراسر جهان در سالیان اخیر افزایش یافته است و این امر نیازمند روشهای بهتر و مناسب تر جهت افزایش ایمنی، کیفیت و عمر پس از برداشت محصول خواهد بود. آلودگی در اکثر میوه ها وسبزیها وجود دارد که توسط باکتریها، هاگها و قارچها و اسپورهای منتشر شونده از طریق هوا و باکتری های منتشر شونده توسط ذرات گرد و غبار و دست افرادی که در چیدن، بسته بندی و توزیع دخالت دارند، ایجاد می شود. این میکروارگانسیم ها درفساد میوه ها و سبزیها نقش بسیار مهمی دارند. به طور معمول آفت کشها یا سایر مواد شیمیایی برای مواجه ه با میکروبهای مربوط به بیماریهای پس از برداشت استفاده شده است. با گذشت زمان، ترجیح مصرف کننده به مصرف غذاهای کم فرآوری شده و غذاهای فاقد مواد نگهدارنده شیمیایی موجب استفاده از روش های نوین شد. ازن یکی از رویکردهایی است که علاوه بر اینکه نیازهای مقابله با میکروب های بیماریزا را فراهم میکند، طی مراحل باقیمانده نیز اثرات مضر روی مواد غذایی نمی گذارد. این تکنولوژی تقریباً میتواند تمام میکروبهای بیماری زا را از بین برده یا مهار کند و در محصولات تحت فراوری باعث افزایش کیفیت و عمر پس از برداشت در حین ذخیره سازی شود. در این مطالعه علاوه بر بررسی مبانی تکنولوژی ازن، کاربرد آن در در افزایش عمر میوه ها و سبزیها مورد بررسی قرار گرفته است.

ازن، سبزیها، عمر پس از برداشت، غیرفعال سازی میکروبی، میوه ها