مطالعه طرح واره های تصوری در اشعار ویلیام بلیک و میکل آنژ

هنر، شعر و ادبیات در پاسخ به نیازهای روحی بشر به وجود آمده اند و همراه با زندگی متحول گردیده اند. ابتدایی تریننوشته های انسان، نقاشی را در ذهن مجسم می کند و نخستین زمزمه های او، یادآور شعر و ادبیات است. در واقع پیوند هنر،شعر و ادبیات به ابتدایی ترین تاریخ بشر بازمی گردد. گاهی هنر، شعر و ادبیات به قدری در هم تنیده شده اند که به سختیمی توان آنها را از هم تفكیك کرد. توجه به اشعار ادبی می تواند پشتیبان محكمی برای فرهنگ، هنر و هویت ملی باشد وهمین امر هرگونه تحقیق، مطالعه و پژوهشی در این زمینه را دارای ارزش بسیاری می کند. پژوهش حاضر با در نظر گرفتننظریه جانسون، چگونگی به کارگیری طرحواره های تصوری حجمی، حرکتی و قدرتی در اشعار ویلیام بلیك و میكل آنژ را موردبررسی قرار داده است. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته و داده های جمع آوری شده از طریق روش کتابخانه ای بوده است. نتایج حاصل نشان داد که هر دو هنرمند از هر سه طرحواره حجمی، حرکتی و قدرتی البته با بسامدهایمتفاوت استفاده کرده اند. ویلیام بلیك از طرحواره حرکتی بیشترین استفاده را کرده است. میزان استفاده از طرحواره حرکتینشان دهنده این است که ویلیام بلیك انسانی با روحیه ی آرامتر وسازگارتر نسبت به میكل آنژ بوده و در مسیر زندگی با آرامشبیشتری سیر آفاق می کند. در اشعار میكل آنژ بیشترین بسامد در طرحواره قدرتی دیده می شود که نشان دهنده ی این استکه نمی توان روحیات او را کاملا آرام و سازگار با جامعه ی روزگار حیات خود تصور کرد.

کلیدواژه ها:

ویلیامبلیك ، میكل آنژ ، طرحواره ی تصوری حجمی ، طرحواره ی تصوری حرکتی ، طرحواره ی تصوری قدرتی