اثر بخشی آموزش مدیریت استرس بر عملکرد تحصیلی و خود کارآمدی دانش آموزان پسر پایه اول متوسطه دوم شهر داراب

هدف ا صلی پژوهش حا ضر برر سی تاثیر آموزش مدیریت ا سترس بر عملکرد تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی دانش اموزان پسر اول متو سطه دوم شهر داراب بود. این پژوهش کاربردی بوده و از روش شبه آزمایشی پیش ازمون – پس آزمون با گروه کنترل می با شد. جامعه آمار ی این تحقیق دانش آموزان پسر اول متو سطه دوم شهر داراب در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود که از بین آنها ۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصــادفی خوشــه ای چندمرحله ای انتخاب شــدند. گروه آزمایش در معرض ۸ جلسه ۴۰ دقیقه ای آموزش مدیریت استرس قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عملکرد تحصیلی درتاج و همکاران ((۱۳۸۳، خودکارآمدی تحصیلی شرر((۱۹۸۲ استفاده شد. جهت بررسی پایایی پر سشنامه ها از آلفای کرونباخ و روایی صوری و محتوایی ا ستفاده گردید. آلفای کرونباخ پر س شنامه خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی به ترتیب ۰/۷۹ و ۰/۸۱ برآورد گردید. برای بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. با توجه به مقدار F برای خرده مولفه ی خودکارآمدپنداری ۱۶/۴۲، تاثیرات هیجانی ۲۰/۰۱، برنامه ریزی ۱۶/۲۹ ، انگیزش ۲۳/۶۰ و نمره ی کل عملکرد تحصـیلی ۵۷/۱۱ به دســت آمد و از نظر اماری معنی دار بود. با این حال، خرده مولفه ی فقدان کنترل پیامد با مقدار = F ۲/۴۴ معنادار نبود. بنابراین، فرضیه ی ۱ تایید شد و می توان گفت که آموزش مدیریت استرس بر مولفه های عملکرد تحصـیلی دانش آموزان پســر اول متوســطه دوم تاثیر دارد. همچنین مقدار F برای خرده مولفه ی میل به آغازگری رفتار ۲۰/۷۳، میل به گسترش تلاش برای کامل کردن تکلیف ۳۷/۶۴، متفاوت در رویارویی با موانع سازی ۲۹/۷۳ و نمره ی کل خودکارآمدی ۷۱/۶۶ به دست آمد که از نظر آماری معنی دار بود. بنابراین، فرضیه ی ۲ تایید شد و می توان گفت که آموزش مدیریت استرس بر مولفه های خودکارآمدی دانش آموزان پسر اول متوسطه دوم تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استرس ، عملکرد تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان