اثربخشی درس پژوهی بر خودکارآمدی تصوری معلمان

درس پژوهی، روشی نوین و برخاسته از آموزش و پرورش ژاپن است که شامل طراحی، تدریس، مشاهده، ارزشیابی و بازنگري مشارکتی گروهی از معلمان در کالس درس می شود.این پژوهش به منظور مطالعه اثربخشی روش درس پژوهی بر خودکارآمدي تصوري معلمان انجام گرفته است. خودکارآمدي تصوري یکی از مؤلفه هاي مهم نظریه بندوراست .این تحقیق به شیوه پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت . جامعه آماري شامل معلمان کالس سوم مدارس ابتدایی پسرانه نواحی شهراصفهان بود و نمونه شامل 24 معلم از 8 مدرسه می شد که به طور تصادفی ساده انتخاب و در گروه هاي آزمایشی)12 نفر( و کنترل)12نفر( جایگزین شدند . ابزار جمع آوري داده ها فرم بلند مقیاس احساس کارآمدي معلمان تشانن –موران و هوي بود .پس از اجراي پیش آزمون و برگزاري پنج جلسه آموزش براي گروه آزمایشی و یک جلسه هماهنگی براي گروه کنترل، درس پژوهی به مدت 12 هفته و در 12 موضوع درسی ریاضی در گروه آزمایشی اجرا و در نهایت پس آزمون اجرا و نمرات اختلاف با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس تحلیل شد . نتایج نشان داد که درس پژوهی موجب تقویت خودکارآمدي تصوري معلمان در عوامل مدیریت کلاس درس، فعال کردن دانش آموزان و استفاده از راهبردهاي آموزشی می شود.

کلیدواژه ها:

درس پژوهی ، خودکارآمدي ، خودکارآمدي تصوري معلمان ، عملکرد