تبیین نهادی از نااطمینانی و درس های واماندگی اقتصادها در دوران کرونا برای پساکرونا با تمرکز بر تجربه اقتصاد ایران

بواسطه فراگیر شدن و شیوع ویروس کرونا در عرصه جهان، واماندگی اقتصادهای ملی و محلی همچون اقتصاد ایران از انطباق کارایبایسته برای مقابله با اثرات آن، به مثابه یک موضوع حیاتی باید مورد توجه نظریهپردازان و پژوهشگران قرار گیرد تا از محل تبیین وریشه یابی علل و دلایل این واماندگی، تجویزهای راهگشا برای برونرفت از این مشکل در هر دو عرصه ملی و جهانی صورت گیرد.نظر به محدودیت های رویکرد اقتصاد متعارف در مباحث مربوط به نااطمینانی، پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی-تحلیلی و درچارچوب دستگاه نظری نهادگرایی جدید تلاش کرده است تا علل و دلایل واماندگی در برخورد فعال با حوادث بدیعی همچون شیوعویروس کرونا را از یک طرف و الزامات ملی و جهان ی انطباق کارا در برخورد با هزینهزایی و محدودیتهای دوران کرونا و تبدیل هزینهبه فرصت را از طرف دیگر مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد.این پژوهش نشان داده است که سیاستگذاری اقتصادهای ملی در قالب رویکرد نئوکلاسیکی و بازارمحور، بر شکنندگی آنها درشرایط بدیع یا شرایطی باسابقه کم می افزاید. بعلاوه در شرایط تغییر قیمت نسبی و ساختار انگیزشی فعالان بخش سلامت، امکانتغییرات نهادی رسمی و غیررسمی وجود دارد و همچنین به اعتبار این واقعیت که راهکارهای سطح جهانی در درازمدت زمینه بروزدارد، پژوهش حاضر ضمن تأکید بر آنها، اولویت برخورد با نااطمینانی را سیاستگذاری اندیشه شده در سطح ملی میداند و برمواردی از قبیل: سیاستگذاری متناسب با تشخیص محیطی در قالب رویکرد نهادگرایی جدید، گزینش مسیرهای بهتر به اقتصادبازار در قالب ترکیب خردمندانه دولت و بازار و نهادهای مدنی، ایجاد تغییر و تحولی در عملکرد نهادهای بین المللی اقتصادی به نحویکه زمینه ساز تجارت عادلانه باشند، اصلاحات مربوط به ورشکستگی شرکت ها و بنگاه ها، بهبود مقررات بانکی، داشتن رویکرد جامعبه توسعه، و تغییر در شیوه کمک های بین المللی و ... تأکید دارد.

کلیدواژه ها:

نااطمینانی اقتصادی ، تغییرات نهادی ، انطباق کارایی ، دولت و بازار ، نهادهای بین المللی