عدالت سازمانی و انتخاب مدیران

بدون تردید برای داشتن آینده پویا و توسعه یافته و ایستادگی اقتصادی در دنيای پررقابت امروزی، نيازمند افزایش بهره وری و استفاده حداکثری از حداقل امکانات هستيم. امروزه همه کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه به اهميت بهره وری بعنوان یکی از ضرورت های توسعه اقتصادی و کسب برتری رقابتی پی برده اند. به این ترتيب اغلب کشورهای در حال توسعه بمنظور اشاعهفرهنگ نگرش ویژه به بهره وری و تعميم بکارگيری فنون و روش های بهبود آن سرمایه گذاری های قابل توجهی انجام داده اند. در ایران اهميت توجه به مقوله بهره وری به دلایل مختلفی از جمله حاکم نبودن فرهنگ و نگرش درست به بهره وری در جامعه، مورد غفلت واقع گردیده است. بسياری از کارشناسان بر این باورند که حلقه مفقوده اقتصاد ایران پيش از آنکه سرمایه و یا منابع طبيعیباشد، نبودن بهرهوری نيروی کار است (همان منبع ، ميرزایی : 1 ) امروزه افزایش بهره وری در سازمان ها به عنوان یکی از دغدغه های اصلی مدیران اجرایی و تصميم گيران هر کشور می باشد ،بنابراین در بسياری از کشورها ، عمده برنامه های توسعه خود را بر مبنای افزایش بهره وری قرار داده اند ( وزیری ، منصوری و ادیبان، 1385) به طوری که بهره وری یکی از پویاترین نيروهایی است که به رشد اقتصادی دامن می زند . بهره وری از یک سو عامل ارتقای سطح زندگی و کاهش نرخ تورم است و از طرف دیگر ، موجب تغيير در قيمت های نسبی ، افزایش در توليد واقعی و کاراتر ساختن تخصيص منابع می شود . در یک کلام ، رشد اقتصادی کشورها در گرو آهنگ رشد بهره وری آنان است (اعظم وزیری و همکاران ، 1385 : 2 )

کلیدواژه ها:

مدیریت سازمانی ، عدالت سازمانی ، انتخاب مدیران