بررسی جایگاه ایران و ایرانیان در تاریخ نگاری رنسانس
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: فصلنامه پژوهش های تاریخی، دوره: 10، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_JHRU-10-3_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 494
نویسندگان
استادیار گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده
تاریخنگاری رنسانس، همانند سایر وجوه این نهضت فرهنگی و ادبی، در پی احیای فرهنگ و تمدن یونان و روم باستان بود. از زمان جنگ‌های ایران و یونان، بربرخواندن غیریونانی‌ها متوجه ایرانی‌ها شد و در هویتسازی تاریخی آنها، به ابداع مفهوم «دیگری» انجامید. این در حالی است که تفکر فلسفی یونانی‌ها، ایرانی‌ها را صاحبان خِرد و حکمت دانسته و شیوﮤ حکومتداری آنها را ستوده بود. تاریخنگری و تاریخنگاری رنسانس در وجوه مختلف، از اندﻳﺸﮥ یونانی و رومی ﺗﺄثیر پذیرفت؛ اما در ارتباط با موضوع و جایگاه ایران در تاریخ باستان و دورﮤ معاصر، از مکتب فلسفی سقراط و شاگردانش پیروی کرد. ترﺟﻤﮥ کوروپدیا اثر گزنفون به‌جای تواریخ هرودوت، در این زمینه تأثیرگذار بود. علاوه‌براین، ازیک‌سو گرایش تاریخنگاری رنسانس به تاریخ سیاسی و تاریخ ملی و ازسوی‌دیگر تحولات سیاسی در آسیای غربی، ازجمله فرمانروایی تیمور و اوزون‌حسن آققویونلو بر ایران، در تحول رویکرد تاریخنگاری رنسانس به ایرانی‌ها تأثیر بسزایی داشت. این پژوهش به روش توصیفی‌تحلیلی در صدد است چرایی و چگونگی «تداوم» و «تحول» در اندﻳﺸﮥ تاریخی رنسانس را در مقایسه با دوران پیش از آن، در ارتباط با جایگاه تاریخ و تمدن ایران بررسی کند.کلیدواژه ها
تاریخنگاری رنسانس, ایران, اروپا, تیمور, اوزونحسناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.