تأثیر کاربرد گوگرد، باکتریهای تیوباسیلوس و فسفر بر عملکرد کلزا و برخی ویژگیهای شیمیایی خاک
عنوان مقاله: تأثیر کاربرد گوگرد، باکتریهای تیوباسیلوس و فسفر بر عملکرد کلزا و برخی ویژگیهای شیمیایی خاک
شناسه ملی مقاله: JR_SBJ-5-2_002
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_SBJ-5-2_002
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد هادی میرزاپور - مربی پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قم، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
کاظم خاوازی - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
محمد رضا نایینی - استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قم، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
محمد هادی میرزاپور - مربی پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قم، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
کاظم خاوازی - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
محمد رضا نایینی - استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قم، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
یکی از مشکلات عمدهی خاکهای آهکی، پایین بودن کارآیی کودهای فسفری در اثر رسوب سریع آنهاست. کاهش pH خاک میتواند به حلالیت فسفر کمک کند. بهمنظور بررسی اثر گوگرد و باکتریهای تیوباسیلوس و کود فسفری بر عملکرد کلزا و غلظت برخی عناصر در خاک و گیاه، آزمایشی طی سال زراعی 92-1391 در یک خاک آهکی و فقیر از نظر فسفر، بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار روی کلزا (Brasica napus L.) (رقم هایولا-401) اجرا شد. فاکتور اول شامل گوگرد بههمراه باکتری تیوباسیلوس (بهنسبت 2 درصد وزنی گوگرد) در چهار سطح (صفر، 500، 1000 و 2000) (کیلوگرم در هکتار) بهصورت گوگرد عنصری دانهبندی شده (پاستیلی) و فاکتور دوم شامل سه سطح فسفر (صفر، 72 و 110) (کیلوگرم در هکتار) از منبع سوپرفسفات تریپل بودند. برهمکنشی مثبت و معنیدار بین سطوح گوگرد و فسفر مصرف شده در تأثیر بر عملکرد دانه و شاخسار و اجزای عملکرد وجود داشت (5 درصد آزمون دانکن). بالاترین عملکرد دانه و شاخسار با مصرف 2000 کیلوگرم گوگرد (تلقیح شده با باکتری) بههمراه 110 کیلوگرم فسفر بهترتیب معادل 3142 و 12507 کیلوگرم در هکتار بهدست آمد که نسبت به شاهد بهترتیب 9/1 و 5/1 برابر افزایش عملکرد نشان داد. با افزایش مصرف فسفر در سطوح مختلف گوگرد تلقیح شده با باکتری، غلظت فسفر، روی و آهن اندام هوایی کاهش ولی جذب این عناصر افزایش یافت که در بعضی سطوح گوگرد، معنیدار بود. در کلیهی سطوح گوگرد، مصرف فسفر، سبب افزایش روی و آهن قابل جذب خاک شد. مصرف سطوح مختلف گوگرد و فسفر، برهمکنشی معنیدار برکاهش معنیدار pH خاک پس از برداشت داشت. پایینترین pH خاک در تیمار2000 کیلوگرم در هکتار گوگرد تلقیح شده با باکتری بههمراه 110 کیلوگرم در هکتار فسفر مشاهده شد که نسبت به شاهد، 5 درصد، کاهش معنیدار داشت. با توجه به اثر مثبت و معنیدار گوگرد تلقیح شده با باکتری تیوباسیلوس بر افزایش عملکرد دانه از یک سو و کاهش pH خاک از سوی دیگر، مصرف آنها در خاکهای آهکی قابل توصیه میباشد. اگرچه، تعیین مناسبترین دورهی مصرف گوگرد در این خاکها باید مورد مطالعه قرار گیرد.
کلمات کلیدی: تیوباسیلوس, حلالیت فسفر, کلزا, گوگرد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1178119/