سید حمیدرضا اشرف زاده

با توجه به واقعیات موجود و ارزیابی های صورت گرفته، اقتصاد جهان بویژه اقتصاد کشورهای صنعتی در رکود اقتصادی عمیق ودامنه داری گرفتار شده که اطلاق بحران را نسبت به اجتناب ناپذیرمی نماید.بطوریکه پیش بینی می شود وضعیت موجود تا پایان سال 2010 ادامه داشته باشد.پدیده ای که در طول تاریخ اقتصاد جهان بی سابقه بوده است.لذا آنچه که پیدا است، با توجه به تجربه رفاه بالا در کشورهای توسعه‌یافته، تاثیرات این بحران از طریق افزایش بیکاری و ازدست دادن دارائی های مردم وکاهش مصرف آنان در کوتاه مدت براین کشورها بسیار ناامید کننده خواهد بود و به تبع این وضعیت دولت ها ومسئولان این کشورها در سیاست های کوتاه مدت خود جهت خروج از این بحران از آشفتگی زیادی رنج خواهند برد.ولی با توجه به تجربیات مشابه این کشورها درطول قرن اخیر و با توجه به رویکرد خردورزانه آنها نسبت به مواردی از این قبیل به نظر می رسد که دربلندمدت پیامدها وتبعات مثبت وگسترده ای نصیب اقتصاد این کشورها وجهان خواهد شد.به عنوان مثال وقتی که در دهه 70میلادی دراثرافزایش قیمت نفت بحران اقتصادی، جهان را فرا گرفت وبرای اولین بارپدیده جدیدی بنام "پدیده رکود تورمی" درادبیات اقتصادی وارد شد ،اقتصاد جهان با توجه به عدم انعطاف پذیری توان تحمل قیمت بالای نفت حداکثر40دلار دربشکه را نداشت ونسبت به آن واکنش منفی نشان می داد.اما باخروج از آن واتخاذ رویکرد توسعه تامین انرژی های جایگزین ازقبیل بهره گیری از انرژی باد وخورشید و.... درجهت تامین انرژی مورد نیاز، عدم انعطاف‌پذیری گذشته را تقلیل داد بطوریکه در سال های اخیر براحتی توانست قیمت 140دلار درهر بشکه نفت را تحمل کند.بنابراین کاملا بدیهی است که برای بحران جاری نیز می‌توان چنین پیامدهای مثبتی در بلندمدت تصور نمود و به چشم انداز آن امیدوار بود.چرا که برای توسعه علوم اجتماعی ازجمله اقتصاد بعنوان شاخه ای از علوم تجربی مفیدترین وموثرترین آزمایشگاه، تجربیات اجتماعی می‌باشند.

رکود- آمریکا