علی اکبر سبزی پرور - استادیار دانشگاه بوعلی سینا، همدان
مسعود ایزدی - کارشناس مرکز تحقیقات هواشناسی کاربردی، همدان
محمدرضا قائدی - کارشناس مرکز تحقیقات هواشناسی کاربردی، همدان

امروزه شکی نیست که نازک شدن لایه ازن موجب افزایش شدت اشعه ماوراء بنفش (UV-B) در سطح کره زمین می شود. افزایش شدت تابش UV-B که عمدتا ناشی از کاهش ازن کلی جو است علاوه بر اثرات بیولوژیکی روی انسانها و موجودات خاکزی، می تواند خسارت جبران ناپذیری بر موجودات آبزی نظیر پلانکتونها واردکند. پلانکتونها بعنوان یکی از مهمترین ارگانیسمهای دریایی، علاوه بر جذب حدود 50% از CO2 موجود در جو، نقش بسیار عمده ای در زنجیره غذایی موجودات دریایی بازی می کند. با توجه به اینکه حدود 30% از پروتئین مورد نیاز بشر از منابع دریایی تامین میگردد، هرگونه کاهش در جمعیت این موجودات، علاوه بر اثر گلخانه ای ممکن است موجبات افت مقدار پروتئین های دریایی را به ویژه در عرضهای متوسط و بالاتر از جمله کشورما فراهم نماید. در این مقاله با استفاده از آخرین پژوهشهای انجام شده، اثرات سوء ناشی از تخریب لایه ازن روی موجودات لایه ازن روی موجودات دریایی به طور کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفته و در خاتمه راهکارهایی جهت مطالعه این مقوله در کشور پیشنهاد میگردد.

تغییر ازن کلی ، اشعه UVB ، اثرات بیولوژیکی ، فیتوپلانکتونها ، موجودات آبزی