علی داننده مهر - کارشناس ارشد مهندسی رودخانه
شکور سلطانی - مدیر کل دفتر مهندسی رودخانه ها و سواحل شرکت مدیریت منابع آب ایران

رشدجمعیت و تغییر کاربری ارارضی کشاورزی به مسکونی به ویژه در حاشیه رودخانه یکی از عوامل موثر در افزایش خسارات سیل در دهه های اخیر در کشور می باشد تعیین حد بستر و حریم رودخانه ها از جمله مهمترین اقدامات مدیریتی در حفاظت و بهره برداری از رودخانه ها به منظور کاهش خسارات سیل محسوب می گردند که به واسطه آن حداقل عرض رودخانه برای عبور ایمن جریان سیلاب با دوره بازگشت 25 ساله مشخص می گردد و با اعمال حاکمیت بر این عرض و محدودیت در ساخت و ساز و نوع بهره برداری از اراضی مذکور از خسارات محتمل جریانهای سیلابی پیشگیری و امکان بهره برداری بهینه از رودخانه ها حاصل می شود دراین مقاله ضمن بررسی مشکلات موجود در مقابل حفاظت کمی رودخانه های ایران تعرض به بستر و حریم رودخانه ها به عنوان مشکل اصلی در حفاظتکمی رودخانه و عامل افزایش خسارات سیل مطرح شده و به منظور فائق آمدن براین مشکل ابعاد و ویژگی های سیاست گذاریملی حفاظت رودخانه های کشور در دو سال اخیر به عنوان یک راه حل جامع با مدیریت یکپارچه برای حفاظت و احیا رودخانه های کشور ارائه شده است مورد بررسی قرار می گیرد.

سیاست گذاری ملی، حفاظت کمی رودخانه، تعیین بستر و حریم