تدوین الگوی توانمندسازی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین

زمینه و هدف: عدم توجه به بهره‌وری نیروی انسانی و توجه صرف به دیگر عوامل نه‌تنها باعث کاهش کارایی و اثربخشی سازمان می‌گردد، بلکه باعث ایجاد نارضایتی در نیروی انسانی می‌شود. هدف اصلی پژوهش، تدوین الگوی مناسب توانمندسازی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین بوده است. روش: از لحاظ هدف کاربردی، از نوع اکتشافى و به روش نمونه‌گیری هدفمند انجام شد. به‌منظور طراحی و نهایی سازی مدل و تعیین شاخص‌ها و مؤلفه‌ها و ابعاد از روش دلفی استفاده می‌شود. جامعه آماری شامل متخصصان و خبرگانی از دانشگاه مورد مطالعه بود. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه بوده است. روایی و پایایی ابزار به کار رفته با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده‌ شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری نرم‌افزار اسمارت پی. ال. اس استفاده‌ شد. یافته‌ها: کیفیت مدل‌های اندازه‌گیری با استفاده از معیار مقادیر اشتراکی نشان می‌دهد که ابعاد فردی 563/0، ابعاد مدیریتی 593/0، ابعاد سازمانی 548/0، منابع خودکارآمدی 601/0 سازه‌ی مرتبط با خود را تبیین می‌کند. مقادیر R2برای هر یک از ابعاد فردی 796/0، ابعاد مدیریتی 758/0، ابعاد سازمانی 837/0، منابع خودکارآمدی 754/0 نشان‌دهنده از برازش مناسب مدل داده است. معیارهای ارزیابی برازش مدل کلی 306/0 می‌باشد که نشان‌دهنده برازش متوسط مدل کلی است. همچنین ابعاد مدیریتی، منابع خودکارآمدی، سازمانی و فردی به ترتیب اولویت اول تا چهارم را کسب نموده­اند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده به مسئولین پیشنهاد می‌گردد که از ابعاد مدیریتی و منابع خودکارآمدی در جهت توانمندسازی کارکنان دانشگاه استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی کارکنان ، عوامل فردی ، عوامل مدیریتی ، عوامل سازمانی ، منابع خودکارآمدی ، دانشگاه علوم انتظامی امین