گُرگسار یا کَرگسار؟
محل انتشار: فصلنامه جستارهای نوین ادبی، دوره: 51، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 312
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSS-51-1_004
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1400
چکیده مقاله:
رسمالخط فارسی در دورههایی بهگونهای بوده که در متن شناسی متون کهن در روزگار ما مشکلات و بدخوانیهایی برای متون فارسی پیش آورده است. از آن میان صامت گ در نسخههای خطی در بسیاری از دورهها با یک سرکش به صورت ک نوشته شده است. همین امر هنگام چاپ متون حماسی در خواندن واژههایی مانند کَرگ (کرگدن) مشکلاتی به وجود آورده است؛ به این معنی که در پارهای موارد در متون چاپی ازجمله شاهنامه کلماتی مانند کَرگسار و کَرگساران به صورت گُرگسار و گُرگساران خوانده و معنا شده و درنتیجه گوشهای از فرهنگ گذشته، یعنی وجود اقوامی که در آن سرزمینها زندگی میکردهاند، مکتوم مانده است. در این پژوهش با قراین برون و درونمتنی روشن و پیشنهاد شده است که کلمات گرگسار و گرگساران به عنوان نام شهر، قوم و فرد در شاهنامه باید کَرگسار و کَرگساران خوانده و ضبط شود.
نویسندگان
محمد جعفر یاحقی
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :