مقالۀ پژوهشی: تحقق رمزگشای تمام نوری مبتنی بر بلورهای فوتونی با بکارگیری کاواک های تشدید غیرخطی

رمزگشاهای تمام نوری نقشی کلیدی در طراحی و پیاده سازی سیستم های پردازش تمام نوری ایفا می‌کنند. سرعت و توان سوئیچ زنی و ابعاد ساختار از جمله مهمترین پارامترهایی هستند که باید در طراحی افزاره های تمام نوری مورد توجه قرار بگیرند. در این تحقیق با استفاده از دو کاواک تشدید غیرخطی مبتنی بر بلورهای فوتونی ساختاری برای طراحی و پیاده‌سازی رمزگشای تمام نوری ارائه شده است. کاواک‌های تشدید غیرخطی با اضافه نمودن میله های غیرخطی از جنس شیشه آلاییده شده در داخل کاواک ایجاد شده‌اند. ساختار ارائه شده دارای یک درگاه فعال ساز، یک درگاه ورودی و دو درگاه خروجی است. در صورت خاموش بودن درگاه فعال‌ساز، بدون توجه به وضعیت درگاه ورودی، هر دو درگاه خروجی خاموش خواهند بود. در طراحی این ساختار به یک ورودی فعال‌ساز و یک ورودی کنترل نیاز داریم. درگاه ورودی فعال‌ساز بطور مستقیم با استفاده از یک موجبر فرعی به موجبر اصلی وصل شده است. ورودی کنترلی رمزگشا که همان درگاه ورودی اصلی رمزگشا 1 به 2 است به واسطه یک تقسیم کننده توان نوری به موجبر اصلی وصل شده است. همچنین برای بهبود راندمان انتقال نور از درگاه فعال‌ساز به موجبر اصلی، دو نقص نقطه ای با شعاع 60 نانومتر در محل اتصال موجبرهای ورودی به موجبر اصلی تعبیه شده است. در ساختار طراحی شده حداکثر زمان تاخیر 5 پیکوثانیه است.

کلیدواژه ها:

رمزگشای تمام نوری ، بلورهای فوتونی ، کاواک تشدید غیرخطی ، باند ممنوعه فوتونی