بررسی اثر متغیرهای فرایندی و نوع چسب بر اتصال هیبریدی جوشکاری اصطکاکی تلاطمی-چسب آلومینیوم -کامپوزیت پایه پلی پروپیلن
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی جوشکاری و آزمایش های غیرمخرب ایران، بیست و یکمین کنفرانس ملی جوش و بازرسی و دهمین کنفرانس ملی آزمایش های غیرمخرب
- کد COI اختصاصی: INCWI21_066
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 365
نویسندگان
عضو هیئت علمی با درجه دانشیار، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شریف؛
فارغالتحصیل کارشناسی ارشد ، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شریف؛
دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شریف؛
چکیده
اتصال آلومینیوم به پلیمرها و کامپوزیت های پایه پلیمری در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی و هوافضا از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش اتصال آلومینیوم AA5052 به کامپوزیت پلیمری پایه پلی پروپیلن با 0% پودر تالک به وسیله ی فرایند هیبریدی جوشکاری اصطکاکی تلاطمی چسب مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اثر نوع چسب، از دو نوع چسب پایه اکریلیک و متاکریلات استفاده شد. نتایج مطالعات درشت ساختاری نشان داد ورود تکه های آلومینیومی لنگر مانند به داخل ورق کامپوزیتی موجب ایجاد قفل های مکانیکی در اتصال می شود. افزایش سرعت انتقالی ابزار جوشکاری اصطکاکی تلاطمی موجب افزایش اندازه ی لنگرهای آلومینیومی شد، اما در عین حال افزایش بیش از حد سرعت انتقالی موجب ایجاد عیوبی از جمله حفرات و ترکها در ناحیه ی اختلاط شد. در نتیجه نیروی ماکزیمم شکست اتصال در آزمون کشش برش ابتدا با افزایش سرعت انتقالی از 50 به 100 میلی متر بر دقیقه از 255 نیوتون به 315 نیوتون افزایش یافت. اگرچه با افزایش سرعت انتقالی از 100 به 150 میلی متر بر دقیقه به دلیل ایجاد عیوب در ناحیه ی اختلاط ماکزیمم نیروی شکست حدود%40 کاهش یافت. اعمال چسب جهت ایجاد اتصال هیبریدی موجب شد که لنگرهای آلومینیومی به جای ورق پایه ی پلیمری داخل چسب فرو روند. بنابر این نقش میزان چسبندگی چسب به ورق پایه پلیمری در استحکام اتصال، تعيين كننده ارزیابی شد و چسب پایه متاکریلات با چسبندگی بهتر به کامپوزیت، خواص مکانیکی بهتری را در اتصال هیبریدی ایجاد نمود.کلیدواژه ها
اتصال هیبریدی جوشکاری چسب، آلومینیوم AA5052، کامپوزیت پایه پلی پروپیلن، خواص مکانیکی، درشت ساختار و ریز ساختار، چسب پایه متاکریلاتمقالات مرتبط جدید
- مدلسازی ترمودینامیک و امکان سنجی بازیافت انرژی حرارتی از دودکش هیتر ایستگاههای اصلی گاز(CGS) با استفاده از تکنولوژی ترموالکتریک
- مقایسه بهینه سازی ضریب انتقال حرارتی در ساختمان ها به کمک الگوریتم فاخته و الگوریتم ژنتیک
- ساخت سیستم فتوولتائیک ساختمانی با استفاده از دنبال کننده نور طبیعی در روز و نور مصنوعی در شب
- بهره برداری از شبکه های برق در حضور هاب انرژی
- دیپلماسی انرژی ایران در حوزه منطقه ای: (۲۰۰۳-۲۰۲۳)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.