اصول و قواعد روابط بین الملل از دیدگاه اسلام
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: سومین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV03_122
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 931
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرقدس، مقطع کارشناسی ارشد، رشته حقوق خصوصی
چکیده
آنچه از اسناد تاریخی بجا مانده بیانگر این واقعیت است که همزمان با ظهور اسلام (اواخر قرن ششم میلادی) حقوق بینالملل به معنای امروزی کلمه وجود نداشت تا بتوان آن را از دیدگاه قرآن کریم بحث و بررسی نمود. اجتماعی بودن اسلامویژگی برجستهای است که آن را دینی علمی و دارای یک نظام حقوقی کاملاً انسانی ساخته و تلفیق احکام و مقررات فقهیبا دستورات و موازین اخلاقی و تأثیر متقابل و تعامل میان این قواعد، از حقوق اسلامی نظامی اصیل و کاملاً مستقل ساختهاست. گذری سطحی بر احکام و قواعد اسلامی نمایان میسازد که حاوی مجموعه اصول و دستوراتی است که عملاً بر کلیهجنبه های زیست بشری اعم از مادی و معنوی نظارت دارد. در این راستا، اصول مربوط به کنش و واکنش حکومت و حاکماندر دوران جنگ و صلح همچنین اتخاذ بی طرفی نیز بخشی از این قواعد را تشکیل می دهد؛ چه آنکه بی تردید کلیه اینقواعد و اصول بصورت یکپارچه و هماهنگ عهده دار هدایت عملکرد مسلمین بوده و رفتار حاکم اسلامی در روابط بین المللنیز بخشی از آن محسوب می شود. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی در صدد است ضمن بررسی اصول و قواعدحقوق بین الملل در اسلام، با نگاهی گذرا بر آیات و روایات معتبر اسلامی مشخص نماید حقوق برشمرده شده در مباحثحقوق بین الملل کنونی برگرفته از فرهنگ و حقوق غربی بوده و یا ریشه و قدمت در دین مبین اسلام دارد. یافته هایپژوهش حاضر حاکی از آن است که مبانی و اصول حقوق و روابط بین الملل میان دولت ها با یکدیگر همچنین روابط اجتماعیفرهنگی میان ملت ها یکهزار و چهارصد سال قبل در دین اسلام به رسمیت شناخته شده است.کلیدواژه ها
اسلام ، قرآن کریم، حقوق بین الملل، روابط بین المللمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.