بررسی امکان یا امتناع گذار جامعه ایرانی به سوی لیبرالیسم اسلامی

موضوع دین و دولت در کشورهای اسلامی، که بحث اسلام و دموکراسی لیبرال زیرمجموعه ی آن است، یکی از مهمترین موضوع هاو می توان گفت مهمترین مسئله در جهان اسلام است. این موضوع فقط مسئله ی امروز نیست، بلکه نگاه به آن، نوع نگاه به گذشته یتاریخی دین را نیز تعیین می کند.لیبرالیسم یکی از ایدئولوژی های مدرن سیاسی است و در چند قرن اخیردر حوزه اندیشه و اجتماع غرب جایگاه بلندی یافته ، دامنهآن از مرزهای جغرافیایی گذشته و در بخش وسیعی از دنیای اسلام و دیگر کشورها و حتی ایران رسوخ نموده است.این تفکر کهروزگاری ایدئولوژی مخالف استبداد و حکومت های مطلقه به شمار می رفت پس از تحقق دولت های لیبرال در قرن 19 به ایدیدلوژیطبقات فرادست و توانگر تبدیل شده و در معرض انتقادات فراوان قرار گرفت .مطالعه نظام فکری لیبرالیسم و مبانی آن روشنمی کند که بین اسلام و لیبرالیسم فاصله های عمیق و چالش های جدی وجود دارد، صرف به کار بردن پسوند دینی و رنگ دینینمی تواند تعامل میان دین و آموزه های تفکر لیبرالیستی را ایجاد نماید. تفاوت های چشمگیری بین نظریة اسلامی و دیدگاه لیبرالیدر این زمینه ها به چشم می خورد.بررسی رابطة اسلام و لیبرالیسم، کاوشی طولانی می طلبد. آنچه در اینجا مدنظر است، صرفاً اشاره به برخی وجوه تعارض بین اندیشةاسلامی و آموزه های لیبرالی است . در این پژوهش سعی شده است بررسی امکان یا امتناع ، تحقق پذیری یا عدم تحقق پذیریلیبرالیسم اسلامی در جامعه ایرانی بر اساس ویژگی ها و بافت های سیاسی ، اجتماعی و مذهبی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اسلام ، لیبرالیسم ، اسلام لیبرالیستی