حجاب،امنیت روانی و جسمی زنان در ایران باستان و صدر اسلام

پوشش انسانی همواره در طول زمان دارای ملاک ارزشی برای انسان بوده، و انسان درگام نخست به امنیت جسمی وروانی خود اندیشیده است وبه جهت نیل به آرامش طلبی، پوششی متناسب وشایسته را طبق شرایط جغرافیایی ، مذهبی واجتماعی زمان در گذشته و حال برگزیده است.جامعه زنان که مهم ترین تولیدکنندگان پوشاک در طول اعصار به شمار می آیند، در کنار مردان همواره در خلق پوشاک متناسب با عرف اجتماعی نقش داشتند. بررسی و شرح چگونگی و چیستی تاثیر زنان درخلق پوشاک و نوع پوشش زنان ایرانی درجامعه عصرهخامنشی تا صدراسلام به عنوان مسئله مبهم پژوهش پیش رو است که با استناد به منابع باستان شناسی و تاریخی قابل رهگیری و بازشناسی است. لذا دراین جستار با تکیه بر راستی آزمایی این فرضیه که زنان علی رغم وجود همه محدودیت ها با تکیه بر قدرت اندیشه نقش تاثیرگذاری درخلق پوشاک داشتند. به روش پژوهش های تحلیلی- توصیفی و تحلیلی – تاریخی، تاثیرات حفظ حجاب را به طور موردی توسط زنان در سیر تاریخ ایران مورد ارزیابی قرار دادیم ونتیجه اینکه حجاب پیش از ورود دین اسلام به ایران از سوی زنان ایرانی پذیرفته شده بود و زنان ایرانی با حجاب به معیارهای متناسب در زمینه امنیت روانی دست یافته بودند.

کلیدواژه ها:

زنان ، حجاب ، امنیت روانی ، تاریخ ، اسلام