اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر صمیمیت عاطفی والدین بعد از تولد فرزند اول

بعد از تولد فرزند اول، زوجین برای سازگاری با شرایط جدید زندگی خود و ارضای نیاز به صمیمیت عاطفی همگام با سبك والدگری مطلوب، عموما دچار سردرگمی میشوند. مدیریت این مشکلات به شیوه ای که قبل از تولد فرزند بوده اند و همراه شدن این فشار با وظایف مراقبتی از فرزند یا فرزندان باعث آشفته تر شدن روابط زناشویی میشود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر صمیمت عاطفی والدین بعد از تولد فرزند اول بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دوگروه آزمایش وکنترل بود. جامعه آماری، شامل کلیه والدین دارای یك فرزند زیر 5 سال بود که در 6 ماه اول سال 1398 در مهدکودکهای شهر رشت حضور داشتند. حجم نمونه پژوهش شامل 16زوج)8زوج گروه آزمایش و 8 زوج گروه کنترل( بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس و با توجه به شرایط ورود به پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای دهی شدند. برای گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقه ای زوج درمانی هیجان مدار انجام شد و گروه کنترل در نوبت قرار گرفت. کلیه آزمودنیها در طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه ارزیابی شخصی صمیمت شافر و السون))1981 مورد بررسی قرار گرفتند. دا ده های جمع آوری شده با تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS23 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل دا دهها نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار بر صمیمت عاطفی)P <0/01،)F=1362/482 والدین تاثیر مثبت معنیدار داشته است. رویکرد متمرکز برهیجان با تاثیر بر سبك برقراری ارتباط موثر و آشنا شدن با چرخه های همکنشی زوجین، توسعه پیوندعاطفی، شناسایی اعتقادات و باورها و پیشینه دلبستگی زوجین و درک رابطه رفتار، افکار، هیجان و نیازهای دلبستگی هریك از آنها و همچنین ایجاد انتظارات واقع بینانه در مورد فرزندپروری مخصوصا پس از تولد اولین فرزند موجب ارتقا و بهبود رضایتمندی تازه والدها شده است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان مدار ، صمیمیت عاطفی ، تولد فرزند اول