رضا معیری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، چالوس، ایران

تحریک هیجانی طی مشاجره در روابط هدف اصلی جهت مداخله در زوج درمانی ها می باشد. مطالعه اخیر تغییرات در تحریک هیجانی مرتبط با مشاجره میان 104 زوج که در یک آزمایش بالینی تصادفی مبتنی بر دو نوع درمان رفتاری زوجین شرکت کرده اند را مورد بررسی قرار می دهد. تحریک هیجانی با استفاده از میانگین فراوانی گفتار همسر، اندازه گیری می شود و تغییرات در تحریک هیجانی از قبل تا پس از درمان با استفاده از مدل های چند سطحی مورد بررسی قرار می گیرد. در مجموع تحریک هیجانی، میزان افزایش و مدت زمان تحریک هیجانی در ابتدای مشاجره برای همه زوج ها کاهش یافت. کاهش ها در تحریک هیجانی برای همسران TBCT (زوج درمانی رفتاری سنتی) نسبت به همسران IBCT (زوج درمانی رفتاری یکپارچه) قویتر بود اما برای شوهران IBCT و TBCT تفاوت چشمگیری وجود نداشت. کاهش ها در میزان تحریک ابتدایی برای زوجین TBCT به نسبت زوجین IBCT بزرگتر بود. کاهش در مدت زمان برای زوجینIBCT نسبت به زوجین TBCT بزرگتر بود. این یافته ها نشان می دهد که هر دو درمان می تواند موجب کاهش تحریک هیجانی شود، اما این دو درمان باعث ایجاد تغییرات گوناگون در تحریک هیجانی می شوند.

تحریک هیجانی، زوج درمانی، مشاجره زوجین